Ja nie pytajusia: čakałi – nie čakałi
Ŭ svaim maleńkim, čyścieńkim pakoi.
Skažu napierad – kab nie paprakałi,
Pryjšła pazyčyć cišyni, spakoju.
Spakoju na chviłinku, nie na viečnaść!..
Pryjemna pasiadzieć krychu ŭ zacišku,
Adčuć ciapło i vašu čałaviečnaść,
Pahavaryć, pabyć choć z vami kryšku.
Ja adpačnu, bo stomlena zanadta,
A vaš pakoik ad turbot chavaje,
U im hučyć svavolnaja sanata –
Jaje mnie viecier za aknom śpiavaje.
O, jak tut cicha, dziŭnyja malunki,
I strohija partrety – ŭsio ŭ maŭčańni.
Ad mituśni šukała ja ratunku –
Znajšła!
Nie pamahaje!
U adčai
Znoŭ serca pačynaje majo bicca...
Spakoj mnie na chviłinku, nie na viečnaść,
Jakimi b ni byłi ciapło i čałaviečnaść.
|
|
